ខ្ញុំបានអានសៀវភៅដែលបង្ហាញអំពីដែលពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការរៀបចំ និងការអនុវត្ដន៍គម្រោងអភិវឌ្ឍនឃុំ សង្កាត់។ ជាទូទៅ អ្នកដែលត្រូវប្រើឯកសារនេះ រួមមាន
- មេឃុំ ចៅសង្កាត់ដែលជាអ្នកទទួលខុសត្រូវលើការរៀបចំ និងអនុវត្ដគម្រោងក្នុងឃុំ សង្កាត់របស់ខ្លួន។
- អ្នកជំនួយបច្ចេកទេស ព្រមទាំងទីប្រឹក្សាដែលត្រូវបានជួលដើម្បីផ្ដល់យោបល់ដល់ឃុំ សង្កាត់អំពីការរៀបចំនិងការអនុវត្ដគម្រោង។
- មន្ត្រីកម្មវិធីរបស់ គ.ជ.វ.វ នៅថ្នាក់ខេត្ត ក្រុងដែលត្រូវផ្ដល់ការគាំទ្រដល់ក្រុមប្រឹក្សាឃុំ សង្កាត់។
- មន្ត្រីថ្នាក់ខេត្ត ក្រុង និងក្រសួង ដែលទទួលខុសត្រូវលើការតាមដាន និងវាយតម្លៃគម្រោងឃុំ សង្កាត់។
- បុគ្គលិកអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល និងអ្នកផ្សេងទៀត ដែលចង់ធ្វើការស្វែងយល់ពីការងារអភិវឌ្ឍន៍របស់ក្រុមប្រឹក្សា ឃុំ សង្កាត់។
- អ្នកទទួលការ អ្នកផ្ដល់សេវាកម្ម និងអ្នកផ្គត់ផ្គង់ទំនិញ ដែលមានបំណងចុះកិច្ចសន្យាអនុវត្ដគម្រោង មូលនិធិឃុំ សង្កាត់។
-ការរៀបចំគម្រោង និងការពិនិត្យបញ្ជាក់បច្ចេកទេសដូចនេះប្រសិនបើមានចំណាប់អារម្មណ៍សូម ទាញយកសៀវភៅ នេះដើម្បីទុកជាឯកសារ។
-លទ្ធកម្ម និងការគ្រប់គ្រងកិច្ចសន្យា
-ការតាមដាន និងការវាយតម្លៃគម្រោងមូលនិធិឃុំ សង្កាត់
-ទម្រង់នានា
-បញ្ជីលេខកូដលទ្ធផលគម្រោងស្តង់ដារ
-តើឯកសារនេះរៀបចំឡើងផ្អែកលើមូលដ្ឋានអ្វី?
-តើអ្វីទៅជាមូលនិធិឃុំ សង្កាត់?
-ដូចម្ដេចដែលហៅថារដ្ឋបាលទូទៅ
ភាពទាន់សម័យរបស់នារីៗ នាពេលបច្ចុប្បន្ន
ជារើយៗខ្ញុំតែងសរសេរ អត្ថបទដែលបរិយាយអំពីស្រីៗ អ្នកគិតថាខ្ញុំនិយាយចូលចិត្តនិយាយបង្ខូចនារីៗណាស់ តែតាមធាតុពិតគឺខ្ញុំគ្រាន់តែនិយាយជាការបង្ហាញទស្សនៈផ្ទាល់ តែប៉ុណ្ណោះអាចជាចម្ងល់ផ្ទាល់ខ្លួនក៏បានដែរ។ បើតាមខ្ញុំធ្លាប់ដឹងនោះកាលពីអំឡុងឆ្នាំ ២០០០ ដល់ឆ្នាំ ២០០៣ ការស្លៀកពាក់របស់យុវវ័យខ្មែរមានចំណូលទៅតាមភាពទាន់សម័យរបស់ ជនជាតិថៃ រហូតមកក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ២០០៤ ដល់ឆ្នាំ ២០០៦ ការស្លៀកពាក់បែបទាន់សម័យក៏បានប្ដូរជារបៀបភាគច្រើនគឺ ចិនហុងកុង….។ លុះមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះវិញខ្ញុំមិនបាច់និយាយទេអ្នកទាំងអស់ គ្នាច្បាស់ជាដឹងហើយថា ការស្លៀកពាក់ផ្លាស់ប្ដូរទៅតាម វប្បធម៌ប្រទេសណានោះ! គឺបែប កូរ៉េ សូម្បីតែឃើញយុវវ័យខ្លះទៀតឃើញមិត្តភក្តិដែលស្លៀកពាក់ស្អាតបាត គេអាចនិយាយលេងសើចដាក់គ្នា យី…អានេះឡូយណាស់ វ៉ើយ..? ស្អាតដូចកូរ៉េ…!
បើតាមខ្ញុំសង្កេតឃើញរាល់ថ្ងៃនេះ ឃើញស្រីៗក្មេងៗ អាយុទើបតែ ១៧-១៨ ឆ្នាំសោះចាប់ផ្ដើមចេះតែងខ្លួនស្អាតៗណាស់ ពេលខ្លះជិះម៉ូតូដើរលេង គ្រាន់តែឃើញភ្លាមប្រុសៗងាកមើលសឹងតែគ្រិច ក ហាហាហា ។ ពេលនេះរៀបរាប់ត្រឹមហ្នឹងសិនហើយតែសូមងាកមកចំណាប់អារម្មណ៍ លម្អិតរបស់ខ្ញុំវិញម្ដង។
- ការស្លៀកពាក់
- របៀបលេងម៉ូដសក់
- កាតុបតែងកាយ
ខ្ញុំនិយាយតែប៉ុណ្ណឹងបានហើយ ព្រោះអ្នករាល់គ្នាប្រហែលជាយល់ច្រើនជាងខ្ញុំទៀតផងក៏មិនដឹង! ពិសេសគឺបងប្អូននារីៗតែម្ដង។
ស្ត្រីម្នាក់រងគ្រោះព្រោះបង្ហាញព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនក្នុង Facebook
សេចក្ដីផ្ដើម: ខ្ញុំសូមអភ័យទោសចំពោះអត្ថបទដែលខ្ញុំសរសេរនេះផង ប្រសិនបើមានចំណុចដែលលោកអ្នកមិនពេញចិត្ត ដូចជារូបមិនល្អមើលនោះទេ (អាសអាភា) ខ្លះៗតែដើម្បីជាការរំឮកសម្រាប់ទុកជាបទពិសោធន៍ខ្ញុំសូមយក អត្ថបទនេះមកបង្ហាញចំពោះមិត្តអ្នកអានគ្រប់ៗគ្នា។
អាចនិយាយបានថាជាការក្រើនរំឭកសម្រាប់មិត្តរាល់ គ្នាដែលចង់ប្រើប្រាស់ ឬកំពុងប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធបណ្ដាញ Facebook អ្វីដែលខ្ញុំចង់ប្រាប់នោះគឺ ការបង្ហាញប្រវត្តិរូបផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកអ្នក និងការរាប់អានមិត្តភក្តិក្នុងបណ្ដាញ Facebook នេះ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំសូមនិយាយចូលសាច់រឿងមួយដែលជាព្រឹត្តិការណ៍ពិតៗ ដែលមានដូចខាងក្រោម៖នៅក្នុងប្រទេសអេស្ពាញមាននារីម្នាក់ដែលបានប្រើប្រាស់បណ្ដាញ សង្គម Facebook ហើយនាងតែងតែបញ្ចូល (Upload) រូបភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាង ដែលសុទ្ធសឹងជារូបភាពសិចស៊ីគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ ហើយគ្រប់ទាំងរូបភាពរបស់នាងគឺត្រូវបានអ្នកទស្សនាផ្ដល់ការ ចាប់អារម្មណ៍ ( Click Like) រហូតដល់រាប់ពាន់ រាប់ម៉ឺនឯណោះ ហើយមានប្រុសៗជាច្រើនតែងតែ បញ្ចូន Friend Request មកនាងរាប់ពាន់នាក់ នាងតែងតែចុច Accept ជានិច្ច។ ថ្ងៃមួយមានបុរសម្នាក់បានណាត់ជួបនាង បើតាមការស្មានប្រហែលជាចង់មានទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទក៏ថាបាន នាងបានប្រកែកតែដោយសារតែព័ត៌មានក្នុងប្រវត្តិរូប (Profile) របស់នាងបានបង្ហាញនូវលេខទូរស័ព្ទ និងអសយដ្ឋានរស់នៅ ក្រោយមកបុរសនោះបានទៅរកនាងដល់ផ្ទះ។
តើលោកអ្នកដឹងទេថា មានព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់ពីបុរសនោះទៅស្វែងរកនាង? ខ្ញុំមិនហ៊ាននិយាយចំៗនោះទេ ប៉ុន្តែតាមរយៈរូបខាងក្រោម អ្នកទាំងអស់គ្នានឹងបានយល់ សូមមើល៖
រូប ថត នៅ ក្នុង ប្រូហ្វាល់
រូប ថត ស៊ិច ស៊ី កាល នៅ រស់
ដូចនេះតាមរយៈរូបភាពខាងលើបានបង្ហាញថា នាងបានស្លាប់ដោយសារតែការគុំគួនរបស់បុរសនោះ ព្រោះបានដឹងអំពីព័ត៌មានលម្អិតក្នុង Profile នៃទំព័រ Facebook របស់នាង។ ហើយខ្ញុំជឿថាក្នុងសង្គមខ្មែរយើង ពិតជាមិនអាចមានហេតុការណ៍បែបនេះកើតឡើងបានទេ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយសូមអ្នករាល់គ្នាមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្លះៗ ដែរ ចំពោះការរាប់អានមិត្តណាម្នាក់ បើសិនជាមិនសូវស្គាល់គេច្បាស់ ឬគិតថាគេជាមនុស្ស លាក់លៀមពិបាក និងស្គាល់នោះ យល់ល្អសូមកុំរាប់អានអីល្អជាង។ សូមចែករំលែកអត្ថបទនេះដល់មិត្តភក្តិរបស់អ្នករាល់គ្នាដើម្បីជាដំណឹង៕
របៀបដាក់ឈ្មោះជាភាសាខ្មែរឱ្យកូនចៅ
ប្រជាជនខ្មែរយើងជាច្រើនតែងតែដាក់ឈ្មោះកូន ប្លែកៗដែលស្ដាប់ ហើយពេលខ្លះទៀត ក៏បានដាក់ឈ្មោះឱ្យកូនៗជាភាសាបរទេសផងដែរ។ តាមដែលខ្ញុំធ្លាប់ឃើញឈ្មោះមួយចំនួនដូចជា ទឹម បឿន, អែម ចាន់បុទុំ, ទេព វិបុល, ថុនា, កៃ ដាវី, ស្រីប៉ុច, ស្រី ផេ, អ្នកខ្លះប្រើប្រាស់ឈ្មោះដូចជា ចន្ទ, អង្គារ, សុក្រ, សៅរ៍ ជាដើម ចំណែកឈ្មោះមួយចំនួនទៀតដែលស្ដាប់ទៅទំនងដូចឈ្មោះបរទេសគឺ ជុំ ស៊ីវមី, យិន គីមប៉, ណាម ភិន, ណាអូមី, ចេង សារ៉ា ។ល។
ខ្ញុំដឹងថាប្រជាជនខ្មែរយើងភាគច្រើនមិនសូវជាចាប់អារម្មណ៍លើ ការដាក់ឈ្មោះឱ្យកូនៗនោះទេ ភាគច្រើនពួកគាត់អារម្មណ៍លើសូរសំនៀងនៃឈ្មោះនោះពិរោះ ឬមិនពិរោះទៅវិញទេ។
តែបើតាមឯកសារខ្ញុំធ្លាប់អានគឺ សៀវភៅបរិវារស័ព្ទក្នុងភាសាខ្មែរ របស់លោក ស៊ីសុវត្ថិ ប៉ូរក្ខស៊ី បានប្រាប់ថាពីសម័យដើម ការដាក់ឈ្មោះគេត្រូវកម្រិតចំនួនព្យាង្គ គឺចំនួនពាក្យក្នុងឈ្មោះនីមួយៗស្របតាមវណ្ណៈគ្រួសារដើម្បីជា វិន័យ មួយសម្រាប់សម្គាល់ដោយប្រាកដនូវអម្បូរ ពូជ ពង្ស នៃគ្រួសារដូចតទៅ ៖
ក. ចំពោះព្រះរាជបុត្រព្រះមហាក្សត្រ ព្រះនាមនីមួយៗត្រូវមានពាក្យពីបួនព្យាង្គ ឡើងទៅ ដូចជា ព្រះរាជបុត្រព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧: វិរកុមារ សុរិយកុមារ ។ ព្រះបរមនាមព្រះបាទនរោត្ដម គឺរាជាវត្តី ព្រះបាទស៊ីសុវត្ថិ គឺសេរីសុវត្ថិ ។
ខ. ចំពោះព្រះរាជវង្សានុវង្ស និងមន្ត្រី ដែលព្រះរាជាតាំងជាក្សត្រពេញអង្គ ព្រះនាមត្រូវមានយ៉ាងច្រើនត្រឹមតែបីព្យាង្គ ដូចជា វីរិយៈ ប៉ូរក្ខស៊ី ឥន្ទ្រាវង្ស (ក្រុមក្សត្រ) បលីវ័ណ្ណ ទេពអរជូន ពិស្ណុលោក (មន្ត្រីរាជវង្ស) ។
គ. ចំពោះបុត្រមន្ត្រី គហបតី និងមន្ត្រីកិត្តិយស នាមបុត្រត្រូវមានយ៉ាងច្រើនត្រឹមតែពីរព្យាង្គ ដូចជា សម្បត្តិ ចម្រើន សុខា សម្បូរណ៍ ។ល។
ឃ. ចំពោះបុត្រប្រជារាស្ត្រសាមញ្ញទូទៅ នាមបុត្រមានតែមួយព្យាង្គ ឬមួយម៉ាត់ទេ ពោលគឺឈ្មោះ សុខ សៅ ម៉ែន ម៉ុក ជា គង់ ។ល។
បើ ប្រជារាស្ត្រទាំងនេះ បានឡើងបុណ្យស័ក្តិធ្វើជាមន្ត្រីកាលណា គេគ្រាន់តែបន្ថែមទៅលើឈ្មោះទាំងនោះនូវគោរម្យងារ ដូចជា ហ្លួង ពញា ឧកញ៉ា ។
ដោយឡែកបើយោងតាម សៀវភៅនាមគ្គហណមង្គល របស់អ្នកនិពន្ធ ទៀ ថេន ប្រាប់ថាការដាក់ឈ្មោះបុត្រធីតាឲ្យមានអត្ថន័យល្អ ពីរោះ និងថ្លៃថ្នូរ គឺច្រើនប្រារព្ធឡើងពេលដែលទារកជ្រុះទងផ្ចិត ដោយអញ្ជើញចាស់ព្រឹទ្ធាចារ្យ ជួយរើសឈ្មោះដាក់ក្មេងនោះ។ ប៉ុន្តែចំពោះសម័យបច្ចុប្បន្នវិញ ការដាក់ឈ្មោះកូនប្រុសស្រីមានការងាយស្រួលជាងមុនដោយសារតែ ពួកគាត់មិនសូវបានដឹងអំពីរបៀបដាក់ឈ្មោះព្រោះត្រូវគិតវិភាគវែង ឆ្ងាយតាមក្បួនដែលនាំឱ្យលំបាក។
ការដាក់ឈ្មោះត្រូវពិនិត្យមើលថា បើទោះជាហៅកាត់ ឬហៅវែងក៏ពីរោះ និងមានអត្ថន័យល្អដូចគ្នា ដោយពឹងផ្អែកលើក្បួនខ្នាត ៣យ៉ាងគឺ៖
- ឲ្យយើងដាក់ដោយបូកបញ្ចូលរាសីរបស់ថ្ងៃខែឆ្នាំ។
- ត្រូវគិតពីភេទប្រុសភេទស្រី។
- និយាយពី គោលនៃឈ្មោះ គឺឈ្មោះឥតរូប និងឈ្មោះមានរូប ដែលឈ្មោះមានរូប មានឈ្មោះមានវិញ្ញាណ និងឈ្មោះឥតវិញ្ញាណ គួបផ្សំធាតុបួន គឺទឹក ភ្លើង ដី ខ្យល់ ព្រមទាំងត្រូវផ្សំជាមួយនឹងទិសនៃទីកន្លែងកំណើតរបស់ទារកថែមទៀត ផង។
ជំនឿលើការយកធ្មេញធ្វើបន្តោងខ្សែករ
នឹកឃើញរឿងហ្នឹងខ្ញុំចេះតែឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីក៏ចាស់ៗមួយចំនួន នៅស្រុកខ្មែរតែងយកធ្មេញរបស់គាត់មកធ្វើជាបន្តោងខ្សែករសម្រាប់ ឱ្យកូនចៅរបស់គាត់មកពាក់? រឿងរ៉ាវប្លែកៗនេះខ្ញុំក៏ធ្លាប់បានឃើញផ្ទាល់ភ្នែកញឹកញាប់ណាស់ ដែរ ជាពិសេសទៅទៀតនោះ ក្នុងអំឡុងពេលប៉ុន្មានខែមុនខ្ញុំបានធ្វើការជាមួយក្រុម គ្រូពេទ្យចល័ត ដែលមានឈ្មោះជាភាសាអង់គ្លេសថា Faith Medical Mission នៅតាមខេត្តក្នុងនាមមនុស្សធម៌ហើយខ្ញុំបានដកធ្មេញឱ្យគេ ចំឡែកបំផុតនោះគឺ មានលោកតាម្នាក់ដែលខ្ញុំបានដកធ្មេញឱ្យគាត់ដោយផ្ទាល់ ពេលចប់រួចរាល់ហើយ ស្រាប់តែគាត់សុំមើលធ្មេញរបស់គាត់ ហើយប្រាប់ថា សុំយកធ្មេញទាំងនេះទៅផ្ទះវិញ! ខ្ញុំឆ្ងល់ពេកក៏ឆ្លៀតសួរគាត់ថា យកធ្វើអី? តាមពិតគាត់ថា យកទៅធ្វើបន្តោងខ្សែករ ឱ្យចៅរបស់គាត់ពាក់។ ឮដូចហ្នឹង ខ្ញុំក៏មិនបានសួរនាំអីដែរ ក៏ហុចក្រដាសសំឡី ឱ្យគាត់ជូត រួចខ្ចប់យកទៅផ្ទះវិញ ទើបតែពេលនេះខ្ញុំនឹកឃើញរឿងហ្នឹងក៏យកមកសួរក្រែងមានបងប្អូន ណាបានអំពីមូលហេតុពិតប្រាកដ ពាក់ព័ន្ធអាចប្រាប់ខ្ញុំបាន។
ធ្មេញ លោក តា ម្នាក់ ដែល ខ្ញុំ ដក ឱ្យ
ស្ម័គ្រចិត្តកំដរលេងល្បិចដល់ទីបញ្ចប់
ខ្ញុំបានសរសេរអត្ថបទមុន បង្ហាញអំពីល្បិចកល របស់ជនខិលខូចដែលព្យាយាមបោកប្រាស់មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ តែក្រោយពីពេល ដែលខ្ញុំបានចេញអន្តរាគមន៍ភ្លាម មិត្តភក្តិខ្ញុំបាន រួមដៃគ្នាជាមួយខ្ញុំដើម្បី កំដរ ពួកវារហូត… ដោយគ្រប់ទាំងអត្ថបទដែលបាន ឆ្លើយឆ្លងគ្នាទាំងប៉ុន្មានគឺ ត្រូវបាន Forward ត្រឡប់មកខ្ញុំទាំងអស់ ហាហាហា តាមពីតទៅ ពួកហ្នឹងវា ប្រើល្បិចបោកបញ្ឆោត ដោយក្រោមរូបភាពការប្រើប្រាស់គេហទំព័រដែលវាបង្កើតឡើង ដោយ ខ្លួនឯង សម្រាប់អ្នកដែលមិនសូវ ចេះស្វែងយល់ ឬ ទើបចាប់ផ្ដើមក្នុង ការប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិត នោះច្បាស់ជាត្រូវអស់គូថខោ ដោយសារពួកវាជាមិនខាន។
សូមបញ្ជាក់ម្ដងទៀតថា ពួកវាបាន ស្គាល់មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំម្នាក់ ដែលកំពុងរសនៅឯ ខេត្តសៀមរាប គេបានទាក់ទងគ្នាប្រហែលជា ១ឆ្នាំជាងមក ហើយ ក្រោយមកទៀតពួកវា លួងលោម ដោយប្រាប់ថា នឹងផ្ញើរ សម្ភារៈមួយចំនួនដូចជា៖
-ទូរស័ព្ទដៃប្រភេទ Blackery ចំនួន ២គ្រឿង
-នាឡិកាស្រោបមាស
-បាច់ផ្កា
-ប្រាក់ចំនួន ៨០០០ ផោន និងច្រើនៗទៀត…..
ហើយមួយរយៈក្រោយមកគេបានប្រាប់ថា សម្ភារៈខាងលើត្រូវបានបញ្ជូនមកដល់ ប្រទេសម៉ាឡេស៊ីរួចទៅហើយ បន្ទាប់មកវា បានក្លែងបន្លំខ្លួន ជាក្រុមហ៊ុន សេវាកម្មដឹកជញ្ជូន ដែលមានឈ្មោះថា Prime Post ហើយផ្ដល់ដំណឹងមកវិញថា ដើម្បីទទួលបាន នូវរបស់របរខាងលើនេះ គឺយើងត្រូវបង់ប្រាក់មួយចំនួន ជិត ៨០០ ដុល្លារ ។ ហើយខ្ញុំបានប្រាប់មិត្តឲ្យ អ៊ីមែល៍ ទៅប្រាប់គេវិញថា ពេលនេះខ្ញុំគ្មានប្រាក់នៅជាប់ខ្លួននោះទេ ដូចនេះសូមមេត្តាជួយបង់លុយសិនទៅ ចាំលើកក្រោយចាំខ្ញុំ ផ្ញើរប្រាក់នេះត្រឡប់ទៅឲ្យអ្នកវិញ។ ស្រាប់តែរំលងបាន ប៉ុន្មានថ្ងៃគេ បានឆ្លើយតបមកថា គេឲ្យមិត្តភក្តិរបស់គេ បង់ប្រាក់បាន ៤០០ ដុល្លាររួចទៅហើយ ដូចនេះ យើងត្រូវបង់បន្ថែមចំនួន ៣៥០ ដុល្លារទៀត។
យី…អាមួយនេះ វាធ្វើមើលតែ ៣៥០ ដុល្លារ ហ្នឹង យើងងាយនឹងជឿ វាទាំងស្រុងអ៊ីចឹង..? ទាល់តែយូអ្ហស់.. អាក្អូន! សូមមើលអត្ថបទ ដែលគេបានផ្ញើមក។
